Օստեոարթրոզը քրոնիկ հոդային հիվանդություն է, որի դեպքում քայաքայվում է հոդաճառը, կառուցվածքային փոփոխության են ենթարկվում ենթաճառային ոսկրային շերտը, հոդաշապիկի և շրջակա հյուսվածքները: Այս հիվանդությունը հանգեցնում է ցավի, շարժունակության սահմանափակման և հոդերի դեֆորմացիայի` էապես ազդելով հիվանդների կյանքի որակի վրա: Օստեոարթրոզը հաճախ ախտահարում է ծնկան, կոնքազդրային հոդերը, ձեռնաթաթի մանր հոդերը, ինչպես նաև ողնաշարը:

Հատկապես ո՞ր տարիքում է ի հայտ գալիս այս հիվանդությունը, որո՞նք են ռիսկի գործոնները

Հիվանդացության հաճախականությունը աճում է հատկապես 50 տարեկանից հետո, ինչը պայմանավորված է կլիմակտերիկ շրջանում հորմոնալ փոփոխություններով: Օստեոարթրոզի զարգացման ռիսկի գործոններից են նաև ավելորդ քաշը, ժառանգական նախատրամադրվածությունը, ներհոդային վնասվածքները, ֆիզիկական ծանրաբեռնվածությունը և հենաշարժիչ համակարգի բնածին անոմալիաները:

Որո՞նք են ախտանշանները

Հոդացավ, որը սրվում է ծանրաբեռնվածության ժամանակ և մեղմանում՝ հանգստի ժամանակ: Վաղ փուլերում ցավը կարող է դրսևորվել պարբերաբար, սակայն հիվանդության զարգացման հետ դառնում է մշտական:

Հոդերի կարկամություն, հատկապես առավոտյան կամ երկարատև հանգստից հետո:

Շարժումների սահմանափակում ախտահարված հոդերում:

Կրեպիտացիա (խրթոցի զգացում) հոդի շարժման ժամանակ:

Հոդի դեֆորմացիա և հնարավոր օստեոֆիտների (ոսկրային գերաճերի) առաջացում, որոնք կարելի է նկատել զննման ժամանակ:

Կանխարգելում

Առողջ քաշի պահպանում` զգալիորեն նվազեցնում է օստեոարթրոզի զարգացման ռիսկը:

Կանոնավոր ֆիզիկական ակտիվություն` չափավոր ծանրաբեռնվածությունը, ինչպիսիք են լողը, քայլքը, յոգան, օգնում են պահպանել մկանային տոնուսը և հոդերի առաձգականությունը:

Առողջ սնունդ, հավասարակշռված սննդակարգ՝ բավարար քանակությամբ վիտամիններով և հանքանյութերով (հատկապես կալցիում և վիտամին D) նպաստում է ոսկորների և աճառների առողջությանը:

Վնասվածքների կանխարգելում` ճիշտ տեխնիկայի կիրառում սպորտով զբաղվելու ընթացքում, հարմարավետ կոշիկի ընտրություն և հոդերի վնասվածքների կանխում կենցաղում և աշխատավայրում: