Նոր հետազոտությունները, որոնք արվել են Մոնրեալի համալսարանի աշխատակիցները, ցույց է տվել՝ զրույցներն այդ դեպքում չեն օգնում: Ըստ մասնագտների տվյալների՝ երգեցողությունն ավելի հզոր ուժ ունի: Էքսպերիմենտում մասնակցել են 30 մասնակիցներ` 6-9 ամսական երեխաներ: Նրանք լսել են երաժշտություն, այլ երեխաների ձայներ և մեծահասակների երկխոսություններ:
Գիտնականները դիտավորյալ ընտրել են երեխաներին անծանոթ լեզու և երաժշտություն:
Հետազոտությունների արդյունքները ցույց են տվել, որ ավելի մեծ ազդեցություն է լացող երեխաների վրա փողել երաժշտությունն ու անծանոթ ձայնը: Երկխոսությունն ու երեխաների ձայներն ավելի քիչ են օգուտ տվել: Որոշ ժամանակ անց երեխաները նորից սկսել են լաց լինել:
Ըստ երևույթին՝ այդ երեխաների մայրիկները պետք է սկսեն երգել:
.jpg&w=178)
.jpg&w=178)
.jpg&w=178)
733.jpg&w=178)
852.jpg&w=178)
1043.jpg&w=178)
1279.jpg&w=178)
136.jpg&w=180)
149.jpg&w=170)
235.jpg&w=380)
446.jpg&w=180)
385.jpg&w=180)
283.jpg&w=180)
147.jpg&w=180)