1. Անմխիթար ճանապարհներ` Երևանից գնացեք հանրապետության ցանկացած մարզի ուղղությամբ, ճանապարհների վիճակը մեղմ ասած անհույս ա, մետրը մեկ խրամատներ են փորված, տենց խրամատներ մեր դիրքերում երևի չկա: Դրան գումարվումա Հյուսիս - Հարավ ավտոճանապարհի շինարարությունը, որը որպես շինարարություն մի քիչ կոպիտա հնչում, ու էտ գյոզալ ճանապարհի վրայի 30 կմ/ժ ու 50 կմ/ժ թույլատրելի արագությունը:

2. Քաղաքում և հանրապետության ճանապարհներին շաղ տված տեսախցիկները ու արագաչափերը` դրանց պատճառով վարորդները մոռանում են , ինչի համար են հավաքվել ու ռույլը թողած արագաչափ են ման գալիս, որովհետև դրանք էնքան շատ են ցպնած ճանապարհներին:

3. Ճանապարհների նշանների բացակայությունը` ավելի շատ դրանք արագությանը վերաբերվող նշաններ են, կիլոմետրով քշում ես մի հատա հանդիպում թույլատրելի արագության նշանը ու մնացած սաղ ճանապարհը քշում ես վնուշկով ու էտ հանգեցնումա 2-րդ կետին:

4. Հետյոտնը միշտ ճիշտա ` մարդիկ կան կոնկրետ ավտոի տակ ընգնելով տուն են պահում, որովհետև որտեղից ուզում փողոց են անցնում, գիշերվա ժամերին, սխալա, օրենքա պետք մցնել, զեբռայի վրայից բացի , ով ընգավ ավտոի տակ վարորդը մեղավոր չի, Արշակունյաց փողոցի վրա թույլատրելին 70 կմ/ժ է , ես իչքան էլ ուզենամ 70 արագության տակ չեմ կարա գիշերվա ժամը 24.00-ին ավտոս միանգամից մխեմ տեղը ինչա, մեկը էտ ճանապարհի քարերի վրայից թռնումա ուղիղ 3-րդ գծի մեջտեղը:

5. ու սենց լիքը բաներ կան,որ թվենք պլյոնկեքին հերթ չի հասնի, էն էլ 50.000 դրամ տուգանքի մաշտաբով: