Երբ հինգ տարվա ընթացքում ԱԺ ամբիոնից գոնե մեկ անգամ ծպտուն չհանած պատգամավորը նորից ընտրվում է, ուրեմն, 
Ազգային ժողովը որպես օրենսդիր մարմին և չի կայացել և շարունակում է մնալ չկայացած, որի համար անմիջական պատասխանատվություն կրում է արդեն քսան տարի կայուն մեծամասնություն ունեցած և նորից ունեցող Հանրապետական կուսակցություն անվանումով կլուբը, որը հանուն իր մեծամասնության տեղային նշանակության "ավտարիտետներին" առաջադրում է որպես թեկնածու: Ընտրական ինստիտուտը և Ազգային ժողովը որակազրկող թիվ մեկ պատասխանատուն անձամբ Սերժ Սարգսյանն է և նրա հպատակները` անկախ կուսակցական պատկանելիությունից: Այս աղբը, վարակը հնարավոր է մաքրել, եթե ընտրողին վերադարձնել քաղաքական դաշտ կամ ցույց տալ այդ դաշտի տեղը: Երբ նման քաղաքական հավակնություններ ունեցող մեկ այլ կլուբ ու նրա անդամները, թեկուզ սպիտակ թևերով կամ ձեռնոցներով իրապես շարունակում է գործել "թաղի ավտարիտետի" տրամաբանությամբ, փորձելով ընկալվել ավելի "լավ ավտարիտետ", մշտապես պարտվելու է, որովհետև թաղային ավտարիտետի գործիքներն են փողը, կրիմինալը, շարքային լյումպենն ու խուլիգանը, ոչ թե քաղաքական միտքը, ծրագիրը, գաղափարը...