–Ինձ թվում էր` Մարդու իրավունքների պաշտպան աշխատելն է շատ ծանր, բայց հավատացեք` նախարար աշխատելը մի քանի անգամ ավելի ծանր է։ Այս առիթն օգտագործելով`ուզում եմ ասել, որ 100 օրը բարդություններով ու խնդիրներով է անցել։ Հիմա երևի Ձեզ հետ եմ ունենալու հնարավորություն հասկանալ, թե ինչ տեղի ունեցավ ինձ հետ այս օրերին, ինչը հասկացա և ինչը մնաց որպես ծրագիր, երազանք իրականացնելու համար։ Իրականում տեղի էր ունենում գույքագրում։ 100 օրվա ընթացքում ավելի շատ փորձում էի հասկանալ, թե ինչ է պետք անել, որտեղ են խնդիրները, ինչ են կամեցել անել իմ թիմակիցները, ովքեր նախարարությունում եղել են ինձանից առաջ, բայց ինչ–ինչ պատճառներով դրանք չեն ստացվել։ Իրենց հետ փորձում էինք գտնել նոր լուծումներ չստացված խնդիրներին։ Կողքից ամեն ինչ շատ հեշտ է թվում, ինձ էլ է հեշտ թվացել, նույնիսկ երբ պետական պաշտոն եմ զբաղեցրել որպես օմբուդսման։

 

Վերջերս օմբուդսմանը հայտարարություն արեց դատապարտյալների հիվանդանոցի ծանր վիճակի, վատ պայմանների մասին, և ես հիշեցի, որ այդ հայտարարությունը նման էր իմ նախկին հայտարարություններին, երբ ես խրոխտ ձևով քննադատում էի նախկին նախարարներին խնդիրների համար։ Երբ օմբուդսմանն արեց այդ հայտարարությունը, մտածեցի ու հասկացա, թե ինչ են զգացել նախարարները, որոնց ես եմ քննադատել, որովհետև կան կուտակված խնդիրներ, և դու իրապես փորձում ես շատ բաներ անել լավ կամ ավելի լավացնես, բայց ո՛չ ռեսուրսը, ո՛չ ժամանակը չի հերիքում։ Այդ իմաստով շատ ավելի ծանր է այս պատասխանատվությունը, քան այն, ինչ ունեցել եմ նախկինում։