Shabat.am-ը շարունակում է իր «Շաբաթի հյուրը» հարցազրույցների շարքը: Այս շաբաթ զրուցել ենք  փաստաբան Տիգրան Աթանեսյանի հետ:

-Պարո՛ն Աթանեսյան, Ֆեյսբուք սոցիալական ցանցում իսկապե՞ս հայհոյանքներ հնչեցրել եք Սիմոն Բաբայանի ու նրա ընտանիքի հասցեին:

-Ոչ, ես նրա անվան և անձին ուղղված հստակ որևէ արտահայություն չեմ արել: Իմ գրածից ինչու՞ է ենթադրել, թե ես իրեն ի նկատի ունեմ, դա իր խնդիրն է: Նա կարող էր ճշտել, զանգել և իմանալ ինչի մասին է խոսքը: Այն որ նրան  նկատի չեմ ունեցել, դա միանշանակ է: Ֆեյսբուքով հայհոյելու բնավորություն չունեմ:

-«Դպրոցի դիրեկտոր,  արալեզներ»: Չե՞ք կարծում, որ նման գրառումներն են հանդիսացել պատճառ, որ Սիմոն Բաբայանն ու մյուսները այցելել են Ձեր գրասենյակ:

-Բացարձակապես: Դա առիթ էր ընդամնեը, որը կարծում եմ, նրանք վաղուց էին փնտրում: Բուն պատճառն այն խայտառակ իրավիճակն է փաստաբանների պալատում, որի համառ և հետևողական քննադատներն ենք ես և իմ ընկերները: Արդեն վաղուց սպառվել են նրանց ցանկացած հակափաստարկները, որովհետև մեր բերած փաստարկները պարզապես չեն կարող հերքվել և առիթ էին փնտրում, գտան:

-Հայտարարել էիք, որ այլևս չեք ներկայացնելու Վլադիմիր Գասպարյանի շահերը, աղմուկը դադարելուց հետո, հետագա համագործակցություն պատկերացնու՞մ եք ոստիկանապետի հետ:

-Աշխատանքը եղել է մի քաղաքացիական գործի շրջանակներում և ավարտվել է:

-Ձեր հակառակորդները պնդում են, որ իրենք եկել էին՝ «տղայավարի» խոսելու, ինչպե՞ս կհակադարձեք նրանց:

-Դա ամբողջապես սուտ է: Պաշտպանական, ինչ-որ կեղծ մարտավարություն են ընտրել, նման բա չի եղել, ոչ մի խոսակցություն չի եղել: Չորս հոգով են եկել՝ մտածելով, որ մենակ կլինեմ և միանգամից հարձակվել են:

-Շարունակու՞մ եք պնդել, որ Արա Զոհրաբյանն է կանգնած այս ծեծկռտուքի հետևում:

-Միանշանակ համոզված եմ: Այդ չորս անձանց հետ ես ոչ մի ընդհանուր բան չունեմ, կարելի է ասել ծանոթ էլ չեմ: Խնդիրն Արա Զոհրաբյանն է, վստահ եմ՝ սա նրա կազմակերպածն է:  

-Ֆեյսբուքի միջոցով հայտարարել էիք նաև, որ Ձեզ 50.000 դոլար են առաջարկել: Ո՞վ է այդ մարդը, ինչու՞ չեք հրապարակում նրա անունը:

-Այդ հարցն ինձ տվել է նաև քննիչը: Առաջարկը ոչ թե ինձ է եղել, այլ Արմեն Սողոմոնյանին և եթե չեմ սխալվում Երվանդ Վարոսյանին: Այդ պահին մենք գտնվել են Երվանդ Վարոսյանի գրասենյակում: Հայտնվել է մի «պատահական» անձնավորություն, որն Արմենին ճանաչում է և նման միտք է հնչեցրել, և հասկանալի է դարձել՝ այս ամենը որտեղից է: Բնականաբար մենք կտրուկ մերժել ենք և ֆեյսբուքյան իմ գրառման նպատակը նման բաների և ասեկոսեների բացառումն էր:

-Այսինքն, քննիչին էլ չե՞ք ասել՝ ով է այդ մարդը:

-Արմենը դեռ չի հարցաքննվել, քանի որ վատառողջ է: Նա իր ցուցմունքում մանրամասն կանդրադառնա: Մենք անպայման կնշենք, կասենք, ոչ մի գաղտնի, մութ բան չի լինելու: Ինչպես մեր պայքարն է հրապարակային, այնպես էլ հնարավորինս, օրենքի սահմաններում կլինի նաև պայքարն այս քրեական գործի շրջանակներում: Նման առաջարկություն եղել է, դա հաստատ է, եղել և անուղղակի կերպով, բառային ձև կա դրսևորվելու, չեն եկել ասել՝ էս ինչն առաջարկում է, նման բան չի եղել, եղել է ակնարկ, որ միգուցե այսքան գումարով խնդիրը կարգավորվի: Մի մարդ, որն ունի ծանոթներ ՓՊ ղեկավարության հետ:

-Սիմոն Բաբայանը հիմա էլ Ձեզ մեղադրում է շորթման մեջ, ասելով, որ այդեղանակով փորձում եք  հափշտակություն  կատարել 50 000 ԱՄՆ դոլարի չափով: Ի՞նչ կասեք այս մասին:   

-Դա ծիծաղելի է՝ թե՛ մարդկային, թե՛ իրավաբանական առումով և ամոթ է, որ փաստաբանական դպրոցի տնօրենը չունի գիտելիքներ քրեական իրավունքից:

-Ո՞րն է Ձեր հիմնական նպատակը՝ փաստաբաններին պատժելը, թե՞ արտոնագրերից զրկելը:

-Փաստաբանի կոչումը վաստակում ես երկար տարիների աշխատանքի շնորհիվ: Այս ամենի մեջ որևէ անձնական նպատակ չեմ հետապնդում: Եթե Տիգրան Աթանեսյանն ինչ-որ մեկի հետ կռիվ անի, դա անհետաքրքիր երևույթ է հանրության համար և աղմուկ չէր լինի, մենք էլ երբևիցե չէինք դարձնի հանրային քննարկման առարկա: Խնդիրը Հայաստանում փաստաբանության գլխին կախված մահացու վտանգն է,  որքանով էլ դա զավեշտալի է հնչում հենց փաստաբանական պալատի աշխատակազմի և  ինչ-որ մեկի համախոհների կողմից:

Հավատացեք, եթե փաստաբաները չկարողանան պաշտպանել իրենց, ո՞վ է պաշտպանելու մեր քաղաքացու շահերը: Այսպես է դրված հարցը, ես մեծ արժեք չեմ հաղորդում այս քրեական գործին: Սա ընդամենը մի դրվագ է մեր պայքարի մեջ: Իհարկե քրեական գործի սահմաններում ես պահանջելու եմ, որ պետական մարմինները ենթարկեն արդարացի պատժի: Ոչ մի անձնական թշնամանք չունեմ, ոչ մեկին վատություն անել չեմ ցանկանում, բայց մարդիկ ոտնձգել են ոչ թե իմ դեմ, այլ իմ մասնագիտության դեմ և պետք է լինի համապատասխան պատիժ:

-Այս դեպքից հետո Ձեր նկատմամբ հետապնդում նկատե՞լ եք:

-Նման բան կա: Տարօրինակ զանգեր եմ ստանում մարդկանցից, որոնք ցանականում են, որ ես իրենց գործերը վերցնեմ: Որպես կանոն, չեն նշում, թե ով է ուղարկել, ով է խորհուրդ տվել ինձ, ասում են, որ համացանցից, պալատի կայքից են իմացել: Նման երևույթներ նաև իմ կոլեգաների մոտ կան: Իմ համոզմամբ՝  նրանք պալատի կողմից ուղղորդվող հաճախորդներն են, գալիս ասում են՝ էսքան փող տանք քննիչին, էսքան փող՝ դատախազին, այսինքն առաջարկում են հանցավոր արարք անել, այսպիսի խոսակցությունների մեջ ներքաշեն, որ հետո էլ ներկայացնեն համապատասխան բողոք լրացուցիչ կարգապահական վարույթի համար: Դա հայտնի գործելաոճ է մեր պալտի կողմից: Մի օր ես մանրամասն կներկայացնեմ, թե ինչով է զբաղված մեր պալատը և հավատացեք, որ կմտածեք, թե ես հոգեկան շեղում ունեմ, որովհետև երբ ինձ էին նույնն  էին ասում մի տարի առաջ, ես նույնը մտածում է այդ մարդկանց մասին: Ցավոք եկավ ժամանակը, երբ ինքս համոզվեցի: Գործակալական ցանց, ֆեյսբուքյան տրոլինգներ, հաճախորդներ փախցնել, հաճախորդների մոտ քեզ վարկաբեկել, հետևել քո հաջողություններին և անհաջողությունների և ըստ այդմ՝ յուրային ես, թե՞ յուրային չես, համապատասխան ռեակցիա ցուցաբերել: Այսպիսի հիվանդագին, անառողջ մթնոլորտ է: Ցավոք սրտի սա դուրս եկավ փաստաբանական շրջանակներից և դարձավ հանրության քննարկման առարկան և ինչ էլ ես ասեմ, ահավոր անպատվաբեր է այդ հիմնարկի համար: Ես գտնում եմ, որ տեսնելով պալատի խորհրդի վերջին ընտրությունների արդյունքները, երբ 600-700 փաստաբան քվեարկում են ցուցակով, դա նշանակում է, որ մենք փաստաբանություն չունենք: Դա սարսափելի է: Ես էլ եմ առաջադրվել, չեմ անցել, ստացել եմ համարյա 300 ձայն, բայց ամեն մի փաստաբան 12 հոգու կարող էր ընտրել: Մեզ էլ էին մեղադրում ցուցակով քվեարկության մեջ: Ես հետևում էի ընտրությունների արդյունքների ամփոփմանը և ինձ ընտրողներն ընտրում էին ամենատարբեր մարդկանց՝ Արա Զոհրաբյանի թիմակիցներին կամ պարզապես չեզոք մարդկանց, չի եղել, որ ես մի ցուցակի մեջ, որով ինչ-որ մեկի քվեարկություն եղած լինի /10/, կարող է լինել 10 դեպք, բայց դա ոչինչ է համեմատած 600-700 դեպքի հետ: Ես գտնում եմ, որ ինձ ընտրողը հասկանալով է ընտրել:

Եթե սովորել ես, դարձել ես փաստաբան, մարդկանց ես պաշտպանում և ինքդ այնքան վախվորած ես, որ ցուցակային ընտրություն ես կատարում, դու իրավունք չունես լինել փաստաբան, դու մարդկանց միայն վնաս կարող ես պատճառել: Կամ պարզապես չես զբաղվում այս մասնագիտությամբ: Նման պայմաններում այս կառույցը չունի ապագա: Միակ լուծումն իմ կարծիքով դա վերադառնալն է 1998թ. օրենքին /երկու օրենք ենք ունեցել՝ 1998թ. և 2004թ., վերջինը ստեղծել էր Պալատը/: 1998թ. օրենքի համաձայն մենք իրավունք ունեինք ունենալ միություն, այսինք՝ 50 և ավելի փաստաբաններ կարող էին ստեղծել միություն: Մենաշնորհային վիճակը պալատում պետք է վերացվի և փաստաբանները, որոնք ունեն ընդհանուր հայացքներ, ընդհանուր մոտեցումներ մասնագիտության հանդեպ, պետք է հնարավորություն ունենա ստեղծել այլ միություններ: Պալատը սրան դեմ է, որովհետև իր դերը և կարևորությունը որոշ պետական մարմինների համար կկորի, նրանք կդառնան անհետաքրքիր, փաստաբանների նկատմամբ լծակներ չեն ունենա, որովհետև անտեղի հալածվող փաստաբանը միանշանակ դուրս կգա այդպիսի պալատից և կանդամակցի այլ միության, հետևաբար սա նրանց համար մահացու հարված է: Կորցում են իրենց իշխանությունը, իրենց իմաստը: Մասնագիտության համար դա օգուտ է, պալատական ժողովրդի համար՝ մահացու վտանգ: Եկել է ժամանակը, որ երկրի բարձրագույն ղեկավարությւնը լուծում տա այս հարցին, պետք է լինեն առանձին միություններ, փաստաբանները լինեն անկախ:  

 

Հեղինակ՝ Մարիամ Մելքումյան

Լուսանկարները՝ Խաչիկ Էլլոյանի