Shabat.am-ը շարունակում է իր «Շաբաթի հյուրը» հարցազրույցների շարքը: Այս շաբաթ զրուցել ենք «ԵԼՔ» դաշինքից պատգամավոր ընտրված Լենա Նազարյանի հետ: 

-Խորհրդարանական ընտրություններում «Ելք»-ի արձանագրած արդյունքները Ձեզ գոհացնու՞մ են:Խոսքը Ձեր աձնական հաջողության և պատգամավոր դառնալու մասին չէ:

-Չէի ասի, որ գոհացնում են, սակայն, այս արդյունքներն այն հիմքն են, որի վրա մենք ամուր կանգնելով շարունակելու ենք մեր ընթացքը: Մայիսի 14-ին Երևանի քաղաքապետի ընտրություններն են, ամեն ինչ անելու ենք, որ այս տարի Վանաձորում քաղաքապետի նոր ընտրություններ անցկացվեն և, իհարկե, մասնակցելու ենք բոլոր այն ՏԻՄ ընտրություններին, որտեղ կունենանք արժանի թեկնածուներ: Մեր խնդիրն է քայլ առ քայլ ընդլայնել մեր քաղաքական ազդեցության տարածքները: Ուրախալի է, որ մարդկանց ընկալման մեջ Ելքը ունեցավ հաջողություն:  

-Տիկի՛ն Նազարյան, Դուք մասնագիտությամբ լրագրող եք, ինչպե՞ս ստացվեց, որ մուտք գործեցիք քաղաքականություն:

-2013թ. ընկերներս ինձ ծանոթացրին Նիկոլ Փաշինյանի հետ և առաջարկեցին լինել այն ժամանակ դեռևս «Քաղաքացիական պայմանագիր» հանրային-քաղաքական միավորման կառավարման խորհրդի անդամ: Համաձայնեցի և 2015թ. արդեն դարձա համանուն կուսակցության համահիմնադիրներից մեկը: Պատգամավորության թեկնածու առաջադրվելու առաջարկ ոչ մեկից չեմ ստացել: Ես ինքս եմ ինձ առաջադրել:

Քաղաքականությունը ինձ միշտ է հետաքրքրել, իմ աշխատանքը մշտապես կապված է եղել դրա հետ. 2005թ.-ից աշխատել եմ Հետք (Հետաքննող լրագրողներ) շաբաթաթերթում, իսկ 2009թ.-ից Թրանսփարենսի ինթերնեշնլ հակակոռուպցիոն կենտրոնում: Ինձ համար չափազանց կարևոր է գիտակցել, թե ինչո՞ւ եմ ես քաղաքական դաշտում տեղ զբաղեցնում, ի՞նչ խոսք եմ ասում հանրային եթերում, ի՞նչ հարց եմ լուծում կամ առաջադրում և ինչո՞ւ է կարևոր, որ ես դա անեմ: Իմ խնդիրն է, որ ինձ ընտրողներն արդարացված համարեն իմ՝ ԱԺ-ում տեղ զբաղեցնելը: Ես պետք է նրանց մատուցեմ այնպիսի որակի հանրային ծառայություն, որը նրանք կամ նրանցից գոնե մեծ մասն իրենց համար դա օգտակար համարեն: Ինձ համար աններելի կլինի, եթե ես չարդարացնեմ իմ հանդեպ եղած վստահությունը և վատնեմ այն ռեսուրսները, որոնք տիրապետելու եմ պատգամավորի կարգավիճակում:   

-«Ելք»-ին մեղադրեցին իշխանության հետ համագործակցության մեջ: Ինչպե՞ս եք դրան վերաբերվում:

-Ափսոսանքով մտածում եմ, թե ինչքան իռացիոնալ ու ապակառուցողական են այն ուժերը, որոնք ընտրություններում պարտվելուց հետո միանգամից հայտարարում են, որ նրանցից առաջ անցած ուժը հովանավորվում է իշխանությունների կողմից: Երբ ասում են, որ եթե ձայն ես ստացել, ապա թիկունքումդ իշխանական հովանավոր ունես (առանց հիմնավորելու), արժեզրկում են աշխատանքի իմաստը ու արդյունքի համար աշխատելու կարևորությունը: Սա քաղաքական դաշտի ամենաարատավոր ու ինքնաոչնչացնող դիսկուրսներից մեկն է: Հաջողության հիմքում չտեսնել աշխատանքը կամ հույսը չդնել մտածված ու հետևողական աշխատանքի վրա, նշանակում է չհասկանալ, թե ինչու ես ի վերջո պարտվելու ու ինչու ուրիշը հաջողեց: Ես այդ մեղադրանքներին չեմ ուզում արդարացումով պատասխանել: Ինչու՞ արդարանալ: Ունե՞ն ապացույցներ, թող ներկայացրեն, եթե ոչ, ապա պետք է մտածեն իրենց ձախողումների պատճառների մասին: 

-Երբևէ կասկած կամ վերապահում ունեցե՞լ «Ելքի » որևէ առաջնորդի հետ կապված, որ նա թաքուն կապված է իշխանությունների հետ:

- Ես այդպես չեմ մտածում: Կասկածել որևէ մեկին նշանակում է չվստահել ինքդ քեզ, քո ուժերին, արժեքներին ու սկզբունքներին: Ուրիշին կասկածել նշանակում է վախենալ, որ ամենակարևոր պահին դու կգործես քո սկզբունքներին դեմ, կենթարկվես ճնշումներին, կդավաճանես քո արժեքները, որ ուրիշն ավելի ուժեղ կգտնվի, քան քո սկզբունքներն են: Ես երբեք ոչ մեկին իմ գործըկերներից չեմ կասկածում, որովհետև անվերապահորեն հավատում եմ իմ ուժերին ու վստահ եմ, որ մի միլիմետր անգամ չեմ շեղվի ինձ համար կարևոր սկզբունքներից: Հավատացած եմ, որ ուրիշներին կասկածում են մարդիկ, ովքեր վստահ չեն իրենց ուժերում, վախենում են, որ իրենց կմոլորեցնեն, վստահ չեն իրենց արժեքների ամրության հարցում ու բնականաբար ականջներում առաջացած աղմուկից սկսում են բոլորին կասկածել: 

-«Ելք»-ի թիմն աչքի է ընկնում իր երիտասարդ կազմով: Խորհրդարանում երիտասարդների փորձառությունը կբավականացնի՞ ակտիվ և արդյունավետ աշխատանք իրականացնելու համար:

-Իհարկե, աշխատելու և սովորելու շատ բան կա: «Ելք» դաշինքն ընդդիմադիր խմբակցություն է լինելու և այն պետք է նոր որակի ընդդիմություն լինի: Կարծում եմ այլևս ոչ մեկին հետաքրքրի չեն ընդհանուր բնույթի քննադատություններն իշխանության հասցեին և մարդիկ ակնկալում են, որ բացի նրանից, որ քննադատությունը պետք է լինի շատ կոնկրետ, փաստարկված, թիրախային և հասցեական, այն պետք է նաև առաջարկի ելքեր: Եվ ոչինչ, եթե առաջարկների մեծամասնությունն անտեսվի, կարևոր է, որ մարդիկ տեսնեն, որ կան փոփոխություններ առաջարկողներ, ոչ թե անհամաձայն լինելու պարագայում պարզապես դեմ-ի կոճակը սեղմողներ: Ազգային ժողովում ընդդիմադիր գործունեությունը կարող է նվազել մինչև «դեմ» կոճակը սեղմելը և լայնանալ մինչև գիտակցության փոփոխություն, հասարակական գործընթացների խթանում, կարևոր թեմաներով խոսակցությունների նախաձեռնում: Մեր պատգամավորների հանդեպ եղած վստահությունը, կատարած գործերը և  հեղինակությունը 5 տարի հետո, ի վերջո, պետք է ավելի մեծ քաղաքական ազդեցություն ունենան, քան փողը և ուժը: Ամենօրյա աշխատանքը մշտական հանձնաժողովներում և կառավարության աշխատանքի աչալուրջ վերահսկողությունը լինելու է մեր ուշադրության կենտրոնում:  

-Շատերի գնահատմամբ՝ ապագա խորհրդարանը կառավարելի կլինի և ընդդիմությունը չի կարողանա զգալի դեր ունենալ նրանում: Համամի՞տ եք այդ կարծիքի հետ:

-Եթե նկատի ունեք, որ մեր փոքրաթիվ խմբակցությունը չի կարողանա առաջ տանել իր օրինագծերը կամ կանխել ոչ ցանկալի օրինագծերի ընդունումը, ապա, այո, հնարավոր է և այդպես: Բայց մենք ունենք այնքան մանդատ, որքան ձայն ստացել ենք ու դրանից ոչ մեկիս դեմքի արտահայտությունը նեղացած չի, որովհետև հասկանում ենք, որ այսպիսին է քաղաքական իրողությունը հիմա ու պետք է աշխատել այն փոխելու ուղղությամբ, որպեսզի ավելի մեծ աջակցություն ունենանք հաջորդ ընտրություններում: Եթե որևէ ուժ շատ գրագետ ու հիմնավորված փաստարկում է, թե հանրային ո՞ր շահի համար է ահնրաժեշտ ընդունել կամ չընդունել որևէ օրինագիծ, իսկ մեծամասնություն ունեցող խմբակցությունը հակառակն է անում, դրան հետևում են արդեն քաղաքական գնահատականները, որոնք պետք է առարկայանան արդեն ընտրությունների ժամանակ տվյալ մեծամասնության պարտությամբ: 

-Այս ընտրություններն աչքի ընկան նրանով, որ  հետընտրական աղմկոտ գործընթացներ չտեսանք: Ի՞նչ եք կարծում՝ ո՞րն է պատճառը:

-Ընտրությունների հարցում մեր դիրքորոշումը շատ հստակ է: Նախ մենք հայտարարել ենք, որ ընտրությունների պաշտոնական արդյունքները, ընդհանուր առմամբ, ձևավորվել են ընտրություններին մասնակցած քաղաքացիների քվեարկության արդյունքում և Ելք դաշինքին հաջողվել է արձանագրել իր օգտին տրված յուրաքանչյուր քվե: Հայտարարել ենք, որ թե՛ նախընտրական քարոզչության ընթացքում, թե՛ քվեարկության օրը քաղաքացիների ընտրական կամքը ենթարկվել է վարչական եւ ֆինանսական ապօրինի ճնշումների, որոնց վերաբերյալ կան բազաթիվ ահազանգեր և որ ՀՀ իրավապահ մարմինները ընտրակաշառքների դեմ պայքարում ցուցաբերել են համատարած անգործություն և ընտրակաշառք բաժանողների համար ստեղծված են եղել անպատժելիության նպաստավոր պայմաններ: Սա է ընդհանուր առմամբ մեր պատկերացումը տեղի ունեցած ընտրությունների վերաբերյալ: Ընտրատեղամասերի մեծ մասում ունեցել ենք կամ վստահված անձինք, կամ գործընկեր դիտորդներ, որոնցից չենք ստացել այնպիսի տեղեկություններ, որոնք, մեր կարծիքով, կարող էին փոխել քվեարկության արդյունքը, հետևապես մեր կողմից հետընտրական բողոքարկումներ և փողոցային ցույցեր չեն հետևել: Եթե կան ուժեր, որոնց վստահված անձինք, հանձնաժողովների անդամներն ու դիտորդները ունեն կեղծիքների վերաբերյալ փաստեր, ապա պետք է ներկայացնեն հանրությանը:  

-Ինչպե՞ս եք գնահատում «Ելք» դաշինիքի՝ ապագայում կուսակցություն դառնալու շանսերը:

- Շատ բարձր եմ գնահատում դրա հավանականությունը: Մեր գործընկեր կուսակցություններում կան մարդիկ, որոնց ես շատ հարգում եմ, ուզում եմ նրանց հետ աշխատել, նրանցից շատ սովորելու բան ունեմ ու վստահ եմ, որ մենք չունենք Հայաստանի ապագայի հետ կապված այնպիսի տարաձայնությունը, որը մեզ կխանգարի գնալ այդ ուղղությամբ: Ինձ համար անցած ընտրությունում հաջողություն ունենալուց առավել կարևոր է նոր քաղաքական հարթակի ստեղծումը: 

-Եթե«Ելքը» դառնա մի կուսակցություն անձամբ Դուք ու՞մ եք տեսնում դրա առաջնորդի դերում:

- Առաջնորդությունը նշանակովի կամ ընտրովի պաշտոն չէ, առաջնորդներ են այն մարդիկ, ովքեր ստանձնում են պատասխանատվություն: Այդպիսի մարդիկ Ելք դաշինքում շատ կան, հետևապես յուրաքանչյուրն էլ կարող է առաջնորդություն ստանձնել այս կամ այն գործընթացում: Իսկ որոշում կայացնելու համար մենք նախընտրում ենք կոլեգիալ ու մասնակցային ֆորմատը:  

-Ինչպե՞ս եք գնահատում Նիկոլ Փաշինյանի շանսերը՝ քաղաքապետի ընտրություններում:

- Երևանի քաղաքապետի պաշտոնը Հայաստանի ամենակարևոր երեք պաշտոններից մեկն է: Պատկերացրեք թե ինչ քաղաքական ազդեցություն կունենա այն իրավիճակը, երբ երեք կարևորագույն պաշտոններից մեկը զբաղեցնի ընդդիմությունը: Այն միանգամից կդառնա շատ հզոր հակակշիռ իշխանության համար, որը նաև իր հերթին կվերահսկի մյուսին: Բացի այդ, նրանց միջև կսկսվի իրական մրցակցություն՝ ապացուցելու թե նրանցից որ մեկն է առավել լավ, արդյունավետ, հաշվետու ու թափանցիկ կառավարման ներկայացուցիչ: Երևանի ընտրողն ունի իրական հնարավորություն ստիպելու, որ իշխանությունն ու ընդդիմությունը վերահսկեն միմյանց ու անընդհատ մրցեն՝ ապացուցելու, որ ավելի շատ են արժանի ընտրողի քվեին: Արդյունքում օգուտները քաղելու է միայն ընտրողը, ընդ որում, ոչ միայն երևանցին: Մարդիկ հաճախ էին ասում, թե ի՞նչ է արել ընդդիմությունը և, ահա, շատ լավ հնարավորություն է գործի դնել ընդդիմությանը ու ոչ միայն տեսնել, թե ինչի է այն ընդունակ, այլ նաև գործարկել մրցակցության ու հակակշիռների մեխանիզմները: Այսպիսի հնարավորություն այլևս չի լինի: Ինչ վերաբերում է Նիկոլ Փաշինյանի շանսերին, ապա ընտրություններում հաղթանակը երբեք չի եղել նրա շանսը, դա միշտ եղել է ընտրողի շանսը: 

-Երբ իմացաք, որ պատգամավոր եք ընտրվել, առաջինն ու՞մ հետ կիսվեցիք Ձեր ուրախությամբ:

 - Չէի ասի, որ առաջին զգացողությունս ուրախությունն էր, որովհետև աշխատելու ու սովորելու հնարավորությունների հետ մեկտեղ ավելացավ նաև պատասխանատվության բեռը: Մինչև հիմա էլ ուրախության ու մտահոգության խառը զգացողություններ ունեմ: Առաջինը խոսել եմ ամուսնուս հետ, ինչպես միշտ ամենակարևոր հարցերի դեպքում է լինում: 

-Ինչպե՞ս ընդունեց Ձեր ամուսինը փաստը, որ Դուք արդեն պատգամավոր եք, ավելի զբաղծա եք լինելու:

-Կարծում եմ՝ նա այդ պահին չէր, որ պատկերացրեց իմ զբաղվածության չափը (ժպտում է): 2013թ.-ից սկսած, երբ սկսեցինք Քաղաքացիական պայմանագիր կուսակցության կայացման հետ կապված աշխատանքները, մենք շատ զբաղված ենք եղել ու միշտ իմացել ենք, որ անում ենք այն, ինչ պետք է անենք ու երբեք չենք համարել, որ ժամանակի կորուստ է կամ ավելորդ գործ: 

-Ինչպե՞ս եք ծանոթացել Ձեր ամուսնու հետ:

-Ընդհանրապես ռոմանտիկ մարդ չեմ, ծանոթությունների և բաժանումների հետ կապված հիշողություններ չեմ ունենում, բայց որքան հիշում եմ՝ պարզապես նրան շփոթեցի ուրիշ մարդու հետ և բարևեցի: Սկսեցինք խոսել, հետո շփվել Ֆեյսբուքով: Առանց էմոցիոնալ պատմությունների մեր ամուսնությունը կայացավ:

-Հայաստանում ո՞ր վայրն եք ամենից շատը սիրում: Որտե՞ղ կարելի է Ձեզ ամենաշատը տեսնել:

-Կարծում եմ՝ արդեն ամենաշատը ինձ կհանդիպեք խորհրդարանում, իսկ վայրերից ասեմ, որ Երևանից բացի սիրում եմ Գյումրին, Վանաձորը, Կապանը, որովհետև այնտեղ ապրում են ինձ համար շատ սիրելի մարդիկ, որոնց հետ ես ծանոթացել եմ իմ հասարակական գործունեության ընթացքում: Նրանք և ամուսինս այն մարդկանցից են, ովքեր ուժեղացրել են ինձ:

-Ձեր կյանքի ամենամեծ ամոթի զգացումը ե՞րբ և ինչու՞ եք ապրել:

-Մեծ ամոթ չեմ զգացել, բայց պարբերաբար ամաչում եմ, երբ ուշանում եմ, կամ  խոստացել եմ ինչ-որ բան անել ու չեմ կարողացել, այդ դեպքում փորձում եմ ինչ-որ կերպ փոխհատուցել: Ինձ համար շատ կարևոր են մարդկային հարաբերությունները: 

-Ի՞նչը կամ ովքե՞ր կարող են Ձեզ նյարդայնացնել:

-Դա դժվար է… (ծիծաղում է): Ինձ գրեթե անհնար է նյարդայնացնել, որովհետև իմ ականջներում աղմուկ չկա, ես հստակ գիտեմ, թե ինչ եմ ուզում անել, ինչպիսին եմ ուզում լինել: Ես հասկանում եմ, որ ինձ հետ կապված կլինեն մեծ ակնկալիքներ և մեղադրանքներ՝ արածիս ու չարածիս, ասածիս ու չասածիս համար ու դա բնական է իմ կարգավիճակում, բայց ես բոլորին դուր գալու ցանկություն չունեմ և միակ խնդիրն, ինչպես արդեն ասացի, որ մարդիկ իրենց համար օգտակար համարեն իմ՝ ԱԺ-ում աշխատելը:

-Եթե միայն մի երազանքի համար կախարդական փայտիկ ունենայիք, ինչի՞ համար այն կօգտագործեիք:

-Կարծում եմ, որ եթե ապավինենք կախարդական փայտիկին, Աստծուն կամ ինչ-որ գերբնական ուժերի օգնությանը, չենք ունենա մեր պատմությունը: Չենք ստեղծի ինքներս մեզ և ընդհանրապես ոչինչ չենք ստեղծի, որովհետև դա կլինի տրված: Մինչդեռ մենք պետք է ստեղծենք ու ապրենք ստեղծագործ աշխատանքով:

Բայց եթե հրաշքների հնարավորություն լիներ, դրանք կօգտագործեի երեխաներին տառապանքից, պատերազմից, սովից պաշտպանելու համար: