Մինչ աշխարհը զբաղված է «Իսլամական պետություն» ահաբեկչական կազմակերպության գործողությունների, ծայրահեղական կառույցի դեմ իրականացվող պայքարի, ռուսական օդուժի կողմից Սիրիայի տարածքում իրականացվող ռազմական գործողությունների քննարկմամբ, ակնհայտորեն աչքաթող է արվում մերձավորարևելյան մեկ այլ առանցքային պետությունում՝ Իսրայելում տեղի ունեցող ներքաղաքական զարգացումները: 
Բանն այն է, որ արդեն ավելի քան 2 շաբաթ շարունակվող պաղեստինաիսրայելական բախումները, որոնք ձնագնդի էֆեկտով օրեցօր ավելի լայն մասշտաբներ են ընգրկում, շատ փորձագետներ, պետական, քաղաքական գործիչներ արդեն իսկ որակել են՝ որպես «երրորդ ինթիֆադա» (Ինթիֆադա՝ արաբերենից թարգմանաբար՝ ապստամբություն: Պաղեստինցիների նախորդ երկու ապստամբությունները տեղի են ունեցել 1987 և 2000 թվականներին), կամ «դանակային ինթիֆադա»: Դանակներով, մկրատներով, պտուտակահանիչներով և այլ ծակող-կտրող միջոցներով Հրեական պետության գրեթե բոլոր, բայց հատկապես՝ արաբներով բնակեցված շրջանների փողոցներում, խանութներում, կանգառներում,հասարակական տրանսպորտում, բոլոր մարդաշատ վայրերում պաղեստինցիները հարձակվում են հրեաների վրա՝ տարբեր ծանրության մարմնական վնասվածքներ հասցնելով: Ի պատասխան, երկրի բարձրագույն իշխանությունների կողմից իսրայելցի ոստիկաններին հրամայված է նախահարձակ կրակ բացել «ահաբեկիչների» վրա, զենք կրելու իրավունք ունեցող բոլոր քաղաքացիներին՝ մշտապես իրենց մոտ պահել դրանք և անհրաժեշտության դեպքում առանց վարանելու կիրառել, նաև՝ աջակցել իրավապահներին: Երկկողմանի հարձակումների հետևանքով արդեն իսկ գրանցվել են մի քանի տասնյակ վիրավորներ, իսկ «Կարմիր մահիկի» կազմակերպության պաղեստինյան ներկայացուցչության հաղորդմամբ՝ միայն վերջին 5 օրերի ընթացքում տեղ գտած բախումների հետևանքով տուժել է շուրջ 1300 մարդ:
Խնդիրը բարդանում է նրանով, որ հիմնականում Հուդայի և Սամարիայի տարածքից իսրայելապաղեստինյան բախումները տեղափոխվում են նաև Պաղեստինյան ինքնավարության մեկ այլ շրջան՝ Գազայի հատված, որտեղ տեղ գտած զինված բախումների հետևանքով վերջին 2 օրվա ընթացքում արդեն սպանվել է 5, վիրավորվել 35 պաղեստինցի:
Իրավիճակն Իսրայելում բավականաչափ դժվար է վերահսկվում ամբողջությամբ ոտքի հանված իրավապահ համակարգի կողմից, քանի որ հարձակումներն, ըստ էության, հախուռն են, ունեն հիմնականում անհատական բնույթ, դրանով իսկ՝ գրեթե անկանխատեսելի են...