Մի կոտրեք աղջիկների մեջից թիթիզությունը. դա նրանց կարևոր «հարստությունն է»: Այս հնչեղ լոզունգի տակ ուզում եմ անդրադառնամ մի թեմայի , որը էս օրերս բուռն քննարկվեց համացանցում: Այն է. «Աղջիկներ գոնե էս օրերին նկարներ մի դրեք ձեր էջերին», կամ էլ «Քսված նկարներ մի դրեքք ձեր էջերին»: Ես, որպես էտ պրերին ակտիվ մարդ, անկեղծ ասում եմ, օրական ահագին նամակլ էի ստանում այդ նույն նկար դնող աղջիկներից, ովքեր բոլորիս հետ հավասար շունչները պահած հետևում էին սահմանին տեղի ունեցող իրադարձություններին ու բոլորիս հետ հավասար սգում՝ կորուստներով ու ուրախանում՝ հաջողություններով: 
Ինչպես երեկ ասեցի հերոսներին հարգելու համար կոնկրետ քայլեր պետք չի իրականացնել համացանցում, հերոսինմ պիտի հարգես հիշես ու միշտ շնորհակալ լինես ու էտ քայլերից է նաև նկար դնելը, ու հաստատ նկար դնող աղջիկների մեծ մասը իրանց քննադատող մարդկանցից ավելի շատ էին անհանգիստ ու ավելի շատ էին մտքերով ու շատերը նույնիսկ փորձում էին օգնեին՝ ժամանակին նորմալ ինֆորմացիա տալով, ռեփորթ անելով ազերիներին ու կարևոր ինֆոները տարածելով: 
Էնպես որ նաեզդ մի արեք մեր գեղեցիկ սեռի այն ներկայացուցիչների վրա ովքեր չափի մեջ փորձում են շարունակում են ապրել իրենց կյանքը, քանի որ հերոսները կռվել են հենց դրա համար, հայի ժպիտի ու ինչպես նաև հայուհիների անհոգ ապագայի համար 
Աղջիկներ, ձեր ցավը տանեմ ինչ անում եք չափի մեջ արեք ու դուխով արեք, ես ձեր հետ եմ, ձեր ժպիտը, ձեր նկարները մեր «հարստություններից» մեկն է, որը ոչ մի տեղ ու ոչ մեկ չունի!!!