Կարևոր իրադարձություններ

Եթե իշխանությունը խիղճ ունի կամ հոգեբանական առնետավազք ամբողջ կյանքում.«Ժամանակ»

16 Ապրիլ, 2016 08:36
Եթե իշխանությունը խիղճ ունի կամ հոգեբանական առնետավազք ամբողջ կյանքում.«Ժամանակ»

«Ժամանակ» թերթը գրում է. «Հայաստանն այսօր պատերազմից դուրս եկած պետություն է, թեեւ դե յուրե այն չի հասել Հայաստանի սահման, սակայն Արցախը Հայաստան է եւ պատերազմը եղել է Հայաստանի դեմ:

Ընդ որում, նույնիսկ դժվար է ասել, դուրս եկել ենք պատերազմից, թե ընդամենը դադարեցվել է այն ժամանակավորապես: Բայց առավել եւս այդ պարագայում, Հայաստանը պետք է ապրի համապատասխան ռեժիմով: Ի՞նչ է դա ենթադրում: Այսօր միայն ծույլերը չեն խոսում պատերազմից դաս քաղելու եւ վերափոխվելու հրամայականի մասին: Բայց եթե մենք փորձենք հետեւել քառօրյա պատերազմին հաջորդած օրերի անցուդարձին, ապա կարող ենք արձանագրել, որ Հայաստանն ավելի շատ սկսել է ապրել հենց բանահյուսությամբ, քան բանականությամբ: Որովհետեւ բանականության դեպքում՝ արդեն մենք պետք է քառօրյա պատերազմից մի քանի օր անց դեռ ոչ թե խոսեինք փոփոխությունների անհրաժեշտության մասին, այլ առնվազն սկսած լինեինք փոփոխությունների կոնկրետ գաղափարական ու ծրագրային մրցակցությունը հասարակական-քաղաքական կյանքում, իհարկե՝ պետական անվտանգության եւ զարգացման թիվ մեկ պատասխանատու իշխանության նախաձեռնությամբ:

Մենք պետք է այսօր քննարկեինք քայլեր, առաջարկներ, գաղափարներ փոփոխության կապակցությամբ, մինչդեռ շարունակում ենք խոսել, որ պետք է փոխվել: Շարունակում ենք, որովհետեւ իշխանությանը պետք է, որ խոսենք, ոչ թե փոխվենք:

Հայաստանում փոփոխությունն իշխող համակարգի մահն է, դրա համար համակարգն ամեն ինչ արել ու անելու է, որպեսզի հասարակությունն առավելապես խոսի, որպեսզի հետպատերազմյան կամ հրադադարի դիսկուրսները հիմնականում ընթանան բանահյուսության ժանրում: Բանականությունն իշխող համակարգի թշնամին է:

Այսօր ՀՀ խորհրդարանում պետք է արդեն կուտակած լինեին օրենսդրական մի շարք նախագծեր, որոնք կտրականապես պետք է փոխեին ՀՀ տնտեսական հարաբերությունները, ուղղված լինեին մոնոպոլիաների եւ օլիգոպոլիաների ապամոնտաժմանը, հասարակական ստեղծագործական ներուժի համար բացեին լայնարձակ ճանապարհներ:: ՀՀ իշխանությունն այսօր պետք է ուղղակի հեղափոխություն սկսած լիներ, որովհետեւ ստացել է ամենաթանկը՝ հասարակության քվեն:

Բոլորովին միտված չենք կարծելու, որ պատերազմի վտանգի դեմ հասարակական համախմբումը դա համախմբում էր իշխանությունների շուրջ, վստահություն էր իշխանություններին: Բոլորովին: Սակայն պետք է ընդունել, որ ենթատեքստում, ակամայից, ենթագիտակցորեն, դա այդպես էր: Այսինքն՝ դուրս գալով պետությունը պաշտպանելու, Հայաստանի հասարակությունը նոր հնարավորություն է տվել իշխանություններին, անուղղակի քվե, քարտ-բլանշ է տվել, համաներում է արել իշխանությունների հասցեին եւ թեեւ դա անուղղակի է, բայց ամեն ինչ կարող է ուղիղ իմաստ ստանալ, եթե իշխանությունն ընդառաջ գնա հասարակական այդ պոռթկումին»:

Առավել մանրամասն՝ թերթի այսօրվա համարում

 

Լրահոս

Դիտել ավելին