Զինվորի հեղինակային բանաստեղծությունը, որը նա ուղարկել է ի պատասխան թիվ 12 հիմն. դպրոզի աշակերտ Արամի նամակին:

Չունենք ոչ գիշեր, ոչ էլ առավոտ, 
Ու մեզ տանջում է մի ուժգին կարոտ,
Չենք վախում ցրտից սաստիկ, ահարկու,
Մեզ պետք չէ անգամ բրդե վերարկու,
Գնում ենք ահեղ քամուն ընդառաջ,
Ճեղքելով հզոր փոթորկի շառաչ,
Հոսանքը ուժգին շպրտում է ետ ,
Կարծես կորչում ենք հողմի մեջ անհետ,
Մեզ համար չկա ոչ սեր ոչ էլ կիրք,
Փոխարեն դրա բարձրանում ենք դիրք,
Հզոր ենք օդում, ջրում, ցամաքում,
Ծառայում ենք մենք Հայոց Բանակում:
Շարքային Սահակյանից