Ժամանակն է, որ մեր երկրում էլ, խոսելով կրթության իրավունքի մասին, խոսենք առաջին հերթին որակյալ կրթության իրավունքի մասին՝ չբավարարվելով ուսումնական հաստատության ֆիզիկական առկայությամբ, որտեղ փաստացի կրթություն չի իրականացվում կամ իրականացվում է շատ վատ որակի կրթություն։

Կարևոր է նաև, որ որակյալ կրթության իրավունքին զուգընթաց դնենք սովորելու իրավունքի խնդիրը, որի դեպքում կարևոր է ոչ թե դպրոցում անցկացրած ժամանակը, այլ այն ժամանակը, որի ընթացքում ինչ-որ բան սովորում ես։ Դպրոցում երեխայի ֆիզիկական առկայությունը բոլորովին չի նշանակում, որ նա այդ ընթացում սովորում է, ու դրանով իսկ մեր առաջ դնում հավելյալ պատասխանատվություն՝ դպրոցն իրապես սովորելու միջավայր դարձնելու»։