Երեկ Արարատի մարզի Քաղցրաշեն գյուղում բնակիչները փակել էին՝ զոդման եղանակով, Գառնիից դեպի մարզի հարավային հատվածի բնակավայրերը ձգվող ջրատարի վրայի դիտահորի կափարիչը: Վեոլիա ջուր ընկերության մասնագետը, ով, ինչպես ամեն օր, եկել էր փականի աշխատանքը կարգավորելու, հանդիպել էր դիմադրության ու չէր կարողացել մյուս գյուղերի ջրամատակարարումն ապահովել:

Չի հուզում նման «մանրուքը» նաև խարբերդցիներին, ովքեր գրեթե ամենօրյա ռեժիմով «Գառնի-Երևան» մայրուղային ջրատարի վրա՝ Նուբարաշենի խճուղու մոտ դիտահորի փականի բացվածքը «ճշգրտում են»՝ ի օգուտ Նոր Խարբերդի: Ի լրումն 80 լիտր վայրկյանում ջրաքանակի՝ հասանելիքն ավելացնելով 50-60 լիտրով: Նրանց ապօրինության հետևանքով նույնքանով նվազում է Երևանի Էրեբունի և Շենգավիթ վարչական շրջաններին տրվող ջուրը:

Քիչ չեն նման դեպքերը նաև այլ տարածաշրջաններում: Այսպես, Կոտայքի մարզի Արզնի ավանում Վեոլիա Ջուրը ցանկանում էր երկու վթարված և զգալի հոսակորուստների հանգեցնող ջրագծեր ապամոնտաժել: Ընդ որում, սպառողը չէր տուժելու, նրա գրաֆիկն ապահովվելու էր այլ ջրագծերի միջոցով: Սակայն երբ երեկ ընկերության աշխատակիցները գնացին գործ ավարտին հասցնելու, «վտանգի հոտ առած» բնակիչները միահամուռ ոտքի ելան: Ու հերոսաբար հաղթեցին: Առանց հասկանալու, թե ում և ինչու:

Ցավոք, այս ամառային շոգ օրերին գյուղը որոշ տեղերում կանգնել է ու իր իմացածով գերան է կոտրում: Դրանով պայմանավորված, ամենուր չէ, որ Վեոլիա ջրին հաջողվում է օրենքով իրեն վերապահված գործառույթներն իրականացնել: Ավելին, երբեմն գործը համակարգի աշխատակիցների անվտանգությանն է հասնում, որով պայմանավորված, ընկերությունը խուսափում է իրավիճակի հետագա սրացումից: Անգամ ոստիկանների և տարածքային կառավարման մարմինների պաշտոնատարների ներկայությունը երաշխիք չէ կոնֆլիկտային իրավիճակների հարթմանը:

Հարց է առաջանում, նման պայմաններում արժե՞ արդյոք զարմանալ, եթե այս ամառային օրերին ջրամատակարարման գրաֆիկի ապահովման հարցում որոշ բնակավայրերում առաջանան խնդիրներ:

Վեոլիա ջուր ՓԲԸ
Հանրային կապերի բաժին