Փղերի արև,մի քիչ էլ նյուզ ֆիդս սքրոլ անեմ՝ կորձկամ պատերին։
Հ․Գ․ ավելի պատկերավոր լինելու համար էս ֆոտոն կավելացնեմ ստեղ, քանզի վասնզի մարդկանց փոխարեն պետք ա ծամել ուտելիքը, որովհետև մտածելն ամեն մեկի բանը չի։ Ցավում եմ,որ էս իրականությունն էս պատկերն ունի։ Ուզում եմ հերոսներ չունենանք ու մոռանանք էդ տերմինն առհասարակ, ուզում եմ ունենանք ուսուսիչներ, ֆիզիկոսներ, նկարիչներ, գողեր, պարապ ման եկողներ, երազողներ, սուիցիդնիկներ, հոգեբույժներ, միլիտարիզմից դուրս կյանք․․ Էս ամեն ինչը բուկս սեղմում ա արդեն»: