«Փաստ» օրաթերթը գրում է.

Սարգսյան–Ալիև հանդիպման ընթացքում սահմանային լարվածության մեղմացմանն ուղղված պայմանավորվածությունների ձեռքբերման ֆոնին սահմանին զոհ ունեցանք: Իսկ երեկ արդեն Ադրբեջանի զինված ուժերը կիրառեցին հրետանային զինատեսակներ` հայկական դիրքերի վրա արձակելով ականանետի 5 արկ և «ՍՊԱՅԿ» տիպի մեկ հակատանկային հրթիռ:

Քաղաքագետ Արմեն Գրիգորյանի խոսքով՝ հաշվի առնելով առհասարակ վերջին 23 տարիների սահմանային իրավիճակը, կարող ենք փաստել, որ Ադրբեջանը երբեք էլ խաղաղության գնալու պատրաստակամություն չի ունեցել:

«Ավելին՝ 2011 թ.–ից Ադրբեջանի ծախսերը հուշում էին, որ խնդիրն ավելի շատ ռազմական ճանապարհով է ուզում լուծել: Ադրբեջանի ռազմական բյուջեն 2015 թ. հասել էր 3,2 մլրդ դոլարի: Սա ոչ թե խաղաղության ճանապարհով գնալու, այլ պատերազմի պատրաստվելու գործընթաց է: Իսկ ներքին լսարանի համար արված բոլոր հայտարարությունների մեծ մասը ևս հուշում էր, որ Ադրբեջանը խնդիրը փորձելու է ռազմական ճանապարհով լուծել, և ապրիլյան պատերազմն այդ օրինակներից մեկը եղավ: Կապ չունի՝ իրենք ինչ են հայտարարում, իրենց գործողություններն են հուշում, թե ինչ են ցանկանում անել: Եվ այդ տեսանկյունից իրենց ռազմական բյուջեի անընդհատ ավելացումը շատ բան է հուշում»,–«Փաստ»–ի հետ զրույցում նշեց քաղաքագետը:

Ըստ Արմեն Գրիգորյանի՝ այն, որ Սարգսյան–Ալիև հանդիպումից հետո Ադրբեջանը կարող էր նման պահվածք դրսևորել, նորություն չէ. «Երևի միայն Սերժ Սարգսյանն էր, որ հույս էր հայտնել ու հավատացել, թե հնարավոր է պայմանավորվածությունները պահվեն: Փորձը ցույց տվեց, որ պայմանավորվածությունները չեն պահում, և Արցախյան հակամարտությունը խաղաղ ճանապարհով լուծելու հեռանկար գրեթե չկա»,– «Փաստ»–ի հետ զրույցում ասաց քաղաքագետը:

Վերջինս ընդգծեց՝ ինչ վերաբերում է հայկական կողմին, ապա Սերժ Սարգսյանը «Բլումբերգ»–ին տված հարցազրույցում երեք պահանջ էր ներկայացրել:

«Այդ պահանջներից գրեթե ոչ մեկը չկատարվեց: Ավելին՝ Սանկտ Պետերբուրգի և Վիեննայի համաձայնությունները Ժնևում «ջրվել» են: Ի դեպ, եթե Սանկտ Պետերբուրգի հանդիպումից հետո արված հայտարարությանը նայենք, ապա այնտեղ հղում է կատարվում Վիեննայի պայմանավորվածություններին: Ժնևի հանդիպումից հետո արված հայտարարության մեջ, սակայն, որևիցե հղում չկա ո՛չ Սանկտ Պետերբուրգի և ո՛չ էլ Վիեննայի պայմանավորվածություններին: Դրանք կարևոր են սահմանային լարվածության թեթևացման, հետաքննող մեխանիզմների ստեղծման, ինչպես նաև՝ Կասպշիկի գրասենյակի լիազորությունների ընդլայնման առումով: Կարող ենք ասել, որ այս ամենն այժմ բանակցային սեղանից դուրս է: Բանակցությունները ևս մեկ անգամ ցույց տվեցին, որ միջազգային հանրությունը մեծ հաշվով անզոր է տարածաշրջանում ինչ–որ բան անել: Սանկտ Պետերբուրգի և Վիեննայի պայմանավորվածությունները համանախագահները չեն կարող իրականացնել: Իրենք խաղաղություն չեն պարտադրելու՝ կողմերը պետք է համաձայնության գան: Բայց Ժնևը ցույց տվեց, որ նույնիսկ նախնական պայմանավորվածությունները չեն կարողացել բանակցային սեղանին պահել և դրանք դուրս են մղվել»,–նշեց նա՝ հավելելով, որ այս առումով պետք է հասկանալ, որ լարվածությունը շարունակվելու է:

«Ադրբեջանը փորձելու է նոր մարտավարություն կիրառել և թեժ պահել գիծը: Ադրբեջանը որևիցե ձևով պատրաստ չէ խաղաղության գնալ: Իսկ եթե մենք խաղաղություն ենք ուզում, ավելի շատ պետք է պատերազմի պատրաստվենք, որպեսզի կարողանանք ապահովել այդ խաղաղությունը:

Շարունակությունը՝ «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում