Հայաստանի արտաքին գործերի փոխարտգործնախար Շավարշ Քոչարյանը հայտարարել է, որ Ադրբեջանին պետք է պարտադրել խաղաղություն ։ Սա իհարկե ճիշտ է,սակայն հայտարարության բովանդակությունն է տարօրինակ ։ Վերջին ժամանակներս շատ է խոսվում,որ բանակցությունները մտել են փակուղի։ Սա նույնպես ճիշտ է։ Ապրիլյան քառօրյաից հետո հատկապես Վիեննայում ու Սանկտ Պետերբուրգում ձեռք բերված հպայմանավորվածությունները Ադրբեջանը չի կատարում։ Փոխզսպման մեխանիզմներ,կրակը վրահսկելու համար այդպես էլ չեն տեղադրվում,ինչի վերաբերյալ և Հայաստանը և Ադրբեջանը տվել էին իրենց համաձայանությունը։ Օրերս ՀՀ արտաքին գործերի նախարար Էդվարդ Նալբանդյանը լրագրողների հետ հանդիպմանն ասաց,որ հոկտեմբեր ամսին նախատեսվում է Հայաստանի ու Ադրբեջանի նախագահների հանդիպում։ Բանակցությունների երկարատև բացակայությունից հետո կա իհարկե հույս,որ հանդիպումը դրական արդյունք կտա՝ ՝ական բանակցություններ անց կացնելու համար։ Հանդիպել ամեն դեպքում պետք է, ինչքան էլ որ այսօր կողմերը միմյանց նկատմամբ բացասական տրամադրված լինեն։ Սրան նպաստում է նաև աշխարհաքաղաքական զարգացումները։ Տարածաշրջանում իրավիճակը բավականին փխրուն է ու ամեն վարկյան կարող է իարվիճակը վերահսոկողությունից դուրս գալ,որը առաջին հերթին ձեռնտու չէ նախևառաջ Ռուսաստանին,քանի որ,ճիշտ է ԼՂՀ կոնֆլիկտի լուծման համար մանդատով օժտված է ԵԱՀԿ մինսկի խումը,սակայն Ռուսաստանը հարավայի կովկասում ունի գորիշխող դիրք ու հենց նա է նախևառաջ այս տարածաշրջանում անվտանգության գլխավոր երաշխավորը։ Այնպես որ ռուսական կողմն էլ ի հերիթն ամեն ինչ պետք է անի (բացառությամբ),ստատուս քվոյի պահպանումից,կոնֆլիկտի լուծմանը նպաստելու համար։